Wanneer rouw zacht wordt: herinnering, liefde en innerlijke rust
Begin juli voelde ik intuïtief dat ik meer rust wilde om te voelen wat er het afgelopen half jaar allemaal was gebeurd – én om ruimte te maken voor wat ik komend half jaar wil. De zomervakantie leek me daar het perfecte moment voor.
Net twee dagen op vakantie had ik telefonisch een mooi gesprek met mijn vader. Diezelfde dag kreeg ik het onwerkelijke bericht dat hij plotseling was overleden aan een hartstilstand. Boem… dit nieuws kwam zó hard binnen. Rauw, hartverscheurend verdriet.
Na die eerste schok en tranen voelde ik mijn hart als een open wond, een hart dat bloedde. Tegelijk moest ik direct in actie komen: terug naar Nederland, regelen, beslissen, doorzetten.
Daarna heb ik bewust de tijd en ruimte genomen om mijn verdriet toe te laten.
In die stilte kreeg ik een ingeving: mijn hart vullen met alle liefde die ik voor hem voel – en daar bovenop de liefde die hij altijd voor mij had. En langzaam werd mijn hart voller, mijn verdriet zachter. Naast pijn kwam er dankbaarheid: voor alles wat we samen hebben beleefd, voor wat hij mij heeft meegegeven, en voor de blijvende verbinding die ik nog steeds voel. Want ik geloof dat zijn ziel verdergaat en dat we op een andere manier verbonden blijven. In mijn hart leeft hij voort.
Rouw is rauw, maar rouw is ook liefde. Het gemis blijft, maar de liefde ook.
Rouw in vele vormen
En rouw kent vele vormen. Het hoeft niet altijd om het verlies van een dierbare door overlijden te gaan. Het kan ook het einde van een relatie zijn, een scheiding, een verloren vriendschap, of zelfs het afscheid nemen van een fase in je leven die je dierbaar was. Ook persoonlijke ontwikkeling kan voelen als rouw: je verandert en neemt afscheid van een stukje van jezelf, van gewoontes of mensen die niet meer bij je passen.
Iedere vorm van verlies kan hetzelfde rauwe en verscheurende gevoel oproepen. Maar ook dezelfde uitnodiging in zich dragen: om te voelen, te rouwen en uiteindelijk weer ruimte te maken voor liefde en dankbaarheid.
Voor rouw staat geen tijd en het is geen lineair proces. Het golft, beweegt, keert terug en het mag er allemaal zijn.
🌸 Tips & inspiratie om met rouw om te gaan
Rouw laat zich niet plannen en kent geen vaste route. Toch kun je jezelf ondersteunen door kleine stappen te zetten en zacht te blijven voor jezelf. Dit zijn enkele manieren die mij helpen – misschien inspireren ze jou ook:
✨ Gun jezelf ruimte
Verdriet mag er zijn, ook midden in het dagelijks leven. Plan bewust tijd voor jezelf en doe iets waar jij nú behoefte aan hebt.
✨ Kleine stapjes
Kies één overzichtelijke taak in plaats van alles tegelijk te willen doen. Zo houd je overzicht en geef je jezelf ademruimte.
✨ Vertrouw op je lichaam
Soms weet je lichaam beter dan je hoofd wat nodig is. Rust, beweging, stilte of juist gezelschap – jouw lichaam is je kompas.
✨ Organiseer je energie, niet alleen je tijd
Plan niet alleen wat er moet gebeuren, maar ook momenten die jou voeden en opladen. Denk aan wandelen in de natuur, schrijven, of samenzijn met mensen die er écht voor je zijn. Wie of wat geeft jou energie?
✨ Gun jezelf tijd
Rouw kent geen einddatum en geen afvinklijstje. Het golft, komt terug en mag er zijn – of dat nu verdriet, boosheid, dankbaarheid of stilte is.
✨ Zoek kleine rituelen
Een kaars aansteken, een foto neerzetten, een wandeling maken met een intentie of schrijven in een dagboek. Rituelen geven houvast en een gevoel van verbinding.
✨ Schrijf of praat
Soms helpt het om een brief te schrijven aan degene of datgene wat je mist. Of spreek hardop uit wat er in je leeft. Zo ontstaat er ruimte en hoef je niet alles in jezelf vast te houden.
✨ Zoek liefde in de herinnering
Herinneringen kunnen pijn doen, maar ook warmte en kracht geven. Focus op wat je hebt gekregen, niet alleen op wat je bent verloren.
✨ Verbinding met je hart
Leg regelmatig je hand op je hart, adem rustig in en uit, en vraag jezelf: Welke liefde draag ik vandaag met mij mee?
💫 Mini-oefening
- Sluit je ogen en adem drie keer rustig in en uit.
- Breng degene of datgene naar voren waar je rouw om voelt.
- Leg je hand op je hart en voel wat er ontstaat.
- Schrijf daarna één herinnering, één kwaliteit of één stukje liefde op dat je nog steeds met je meedraagt.
Zo maak je opnieuw verbinding – op jouw manier, in jouw tempo.
🌿 Rouw is nooit alleen maar verlies. Het is ook een weg terug naar je hart – naar de liefde die altijd blijft.
Misschien bevind jij je nu ook in een fase van afscheid nemen, loslaten of opnieuw beginnen. Weet dat je niet alleen bent.
Dankjewel dat je dit met mij hebt willen meelezen. Samen onderweg zijn, ook door de moeilijke periodes van het leven, maakt ons krachtiger en meer verbonden.
Wil je iets met mij delen? Ik hoor je heel graag!
Liefs,
Tamara
